Mijn verhaal 

Ik weet nog goed dat ik als meisje van 13 zei dat ik ontwikkelingswerk wou gaan doen, en nu over een week is het dan zover .. wat een raar idee dat het allemaal zo snel mocht gaan. Karin Kwakkel gaat naar de Filipijnen, de andere kant van de wereld. 

Hoe ik hier precies in verzeilt ben geraakt? Via mijn school project, ik moest een project doen over de Filipijnen met twee vriendinnen. Daarbij moesten wij een programma opstellen voor een gezonde levenstijl, waarbij wij 3 onderwerpen hebben onderscheiden: voorlichting, sport & voedsel. Het was een super leuke pws. Onze contact personen waren Juliete & Jona, echt twee super leuke meiden, en ben nu erg blij dat het allemaal zo is mogen gaan. Uiteindelijk hadden we voor onze pws een 9, en was ik een stapje dichter bij wat ik altijd al wou doen: ONTWIKKELINGSWERK IN DE FILIPIJNEN. Mijn visum, verblijf en onderkomen werden allemaal door hun ( Juliete en Jona ) geregeld. Wat echt super fijn was, ze hebben me super goed geholpen. Toen moest de rest nog allemaal gebeuren, wat neem ik mee, vaccinaties, visa, paspoort, koffer en ga zo maar door. Gelukkig had ik hier genoeg mensen die mij daar heel goed bij geholpen hebben ( vooral mama, ook al wil ze nog steeds niet dat ik ga, trots ). Als ik daar aan kom word ik door Jona & Juliete van het vliegveld af gehaald & krijg ik 2 introductie dagen. 

Een half jaar geleden begon dit allemaal en nu is het nog maar een weekje voor dat ik in dat enorme vliegtuig stap en de wijde wereld in ga. Koffer inpakken, laatste dingetjes regelen, en 'afscheid' nemen ( wat een verschikkelijk woord is dat ). Ik heb er veel zin in, en het is als een droom die uit komt!

Ik hoop dat  jullie doormiddel van deze blog een beetje kunnen mee genieten van wat ik allemaal mee ga maken. Tot over 5 maand, take care xo.

'I wanna leave my footprints on the sands of time
Know there was something that, and something that I left behind
When I leave this world, I'll leave no regrets
Leave something to remember, so they won't forget'