Ten eerste sorry voor het lange wachten op mijn verhaaltje van uit hier .. Maar ben best wel druk en blijkbaar heb ik hier al totaal mijn eigen draai gevonden en gaat mijn leventje hier gewoon zo als het zo moeten gaan, ben eigenlijk aan zoveel dingen al gewend en het word best wel normaal om hier te leven! Natuurlijk gebeuren er nog steeds dingen die ik echt niet kan verdragen, de armoe die je nog elke dag ziet, blijft aan je vreten.. En de afschuw er na blijft best wel groot! Maar goed ook daarmee leer je leven, je kunt er tenslotte niets aan doen en het blijft een 100 jaren project. In House of Refuge gaat het nu ook super goed, ben zo gek op de kindjes en ben altijd blij als ik er weer kom na een weekend ‘vrij’ te zijn .. Ze maken me altijd vrolijk, en ik ga echt genieten! In de weekenden doe ik nog steeds leuke dingen, na het strand, uitgaan, lekker relaxen en allemaal gewoon dingen waardoor je hoofd even leeg word en je weer een frisse start hebt! Want ook al geniet je van het werk wat je doet, je moet er gewoon uit in het weekend en genieten ..
Laten we beginnen vanaf ‘Holy week’, de week waar het hier om draait in de Filippijnen. Heel Manilla trekt er op uit en gaat naar zijn of haar familie, dus het verkeer is op donderdag vreselijk chaotisch .. Vervolgens kun je heerlijk leven in Manilla, omdat dus meer dan de helft van de bevolking uit de stad in .. heb het verkeer nog nooit zo rustig gezien. Maar goed wij konden natuurlijk niet achterblijven en gingen ook de stad uit, we gingen na Pampanga ..
Waar ik eindelijk de kruisigingen heb kunnen zien, wat een beleving .. Het begon al toen we het stadje binnen kwamen opzoek naar het hostel stapte ik de auto uit en liep een straatje binnen, niets doorhebbend liep ik terug na de auto .. waarbij ik opzij keek en er een 1 keer 3 mannen voor me liepen met een doek over hun hoofd, vervolgens had ik dus door dat deze mannen al bezig waren met het pijnigen van zich zelf waarbij bloed overal heen spat .. Daar liep ik dan ‘half te schreeuwen en springend al eens gillend keuken wijf’ , wat waarschijnlijk een komisch gezicht moet zijn geweest voor de Filippinos die overal al aan gewend zijn .. Maar goed dit was nog niet alles, de volgende dag gingen we officieel na de kruisigingen toe .. Eerst waren we getuigen van het zelfpijnigen van mensen, iets wat ik niet echt kan beschrijven maar iets wat heel raar is om te zien! En wij als westerlingen kunnen er niet bij waarom mensen dat zullen doen, maar deze mensen hebben zo’n grote overtuiging in hun geloof echt ongelofelijk! Nadat de klok 2 uur sloeg werd het tijd voor de ‘echte kruisigingen’, met een heel toneelstuk er om heen werden ze dan vast gespijkerd aan de kruizen .. echt ongelofelijk en zo raar! Maar goed het hoort bij de cultuur, en ik had het om de e een of andere reden echt niet willen missen en ben blij dat ik heen ben gegaan ..
De week daarna hadden we weer gewoon een normale week bij House of Refuge, gewoon lekker met de kindjes gespeeld, activiteiten met ze gedaan en ze engels geleerd! Oh ja en die week kwam ik er achter dat ook ik was getroffen door het ‘luizen systeem’ .. heerlijk dus.
Dat weekend daar op gingen we naar Batad, de rijstvelden echt zo ontzettend mooi en de totaal andere kant van de Filipijnen van wat wij hadden gezien ( wat bestond uit witte stranden en blauw zee water, in de weekenden dan ) .. Het was allemaal zo groen, en zo onwerkelijk dat mensen dat gemaakt hebben echt heerlijk genoten daar! Een goeie bevrijding van het vieze en arme Manilla ..
Die week daarop heel erg druk met het kamp geweest voor de kids, hadden totaal niet verwacht dat er zoveel tijd in zou zitten maar goed hopen dat het het waard is! Deze week gaat het gebeuren, donderdag gaan we heen, en tot nu toe klinkt het allemaal echt super .. Gister zijn we boodschappen gaan doen, nou wat een grote grap! Liepen we dan 2 karren vol met koekjes, chips, mais, pinda’s en drinken, hoe de boodschappen hier eigenlijk bij iedereen gaat. Vervolgens kwamen we bij de kassa waarbij we door 4 mensen werden geholpen, wat een goeie grap. Daarna liep ik naar buiten om een taxi aan te halen, nou dat was dus ook echt uit den boze. Een bewaker kwam meteen op me afrennen, en stuurde me meteen terug en ik moest maar gewoon wachten .. Nou ja als prinsesjes behandel dus.
Kortom het kamp komt nu echt heel dicht bij, nog een dagje en dan gaan wij al heen , echt super veel zin in! De kindjes zijn echt super super enthousiast, en super dankbaar. En het is echt zo fijn om te zien dat zoveel mensen aan ons gedacht hebben, heel fijn om te weten en te voelen! Het fijnste is toch wel dat de kindjes zo blij er mee zijn, en dat maakt mij ook super blij. Super super bedankt, voor de donatie.
Voor de rest even denken mijn laatste weekendje tot nu toe was dus in Subic, weer een super weekend gehad zoals altijd in Subic! Zulke leuke mensen, en totaal niet Manilla of iets er van, de mensen lijken er dus ook totaal niet op. Een hele andere wereld, i love it! We hadden een pool party en ja jongens de eerste keer dat ik de volgende dag flink werd getroffen door een kater .. Shit happends, maar een geweldige avond gehad, en een super leuke afsluiter van Subic. Thanks Daniel!
Zo dit was even weer een up to date, zou nog even wat kleine dingetjes vertellen van wat ik allemaal nog meer heb gedaan :
- Had ik al verteld over Galaguas? Het geweldige witte strand met palmbomen een blauw zee een beachparty en gewoon heerlijk weer .. ja jongens check!
- Dat ik nog elke dag weer nieuwe Tagalog woordjes leer, maar dat ze mijn ene oor in gaan en de andere uit .. Waardoor ik eigenlijk nu nog steeds de zelfde woorden weet als aan het begin van mijn reis, nou ja een paar meer dan
- Dat Filippijnen echt super lui zijn en echt geen De Groot Diervoeders werkers mentaliteit hebben .. ik kan niet anders zeggen dan best wel vervelend.
- Dat ik elke dag het grote verschil tussen arm en rijk zie, alleen al bij het lopen van 100 meter afstand ..
- Dat ik mijn lieve kindjes uit House of Refuge zo erg ga missen dat ik eigenlijk niet eens meer weg zijn, omdat ik gewoon stiekem al een beetje verliefd ben geworden op ze.
- Ze dansen hier niet met het uitgaan, maar eten ( erg leuk natuurlijk )
- Oh ja en we doen hier normaal helemaal geen boodschappen, savonds na het hardlopen ( ja dat doe ik ) eten we bij ate fe’s waar we een maaltijd van 60 peso’s kunnen eten (€ 1,10)
- Dat het hier echt super super gezellig is met de andere meiden, en dat we eigenlijk elke avond bij elkaar zijn! En dat ik stiekem nog niet wil denken aan de regeltjes van mama ( sorry mamsie )
- Kortom nu ik hier bijna vier maanden zit vind ik de Filippijnen geweldig, en ik heb eigenlijk geen last meer van heimwee en blijf ik hier het liefst nog 5 maanden.
Oh ja en jongens mijn vriendinnetje Vernooy komt hier over 2 weken al heen, en met haar ga ik de mooiste plekjes van de Filippijnen bezoeken! Super fijn om dit mooie alles te delen met iemand van thuis, en dat je het niet alleen hoeft af te sluiten.
Nou jongens ik hoop dat ik jullie weer een beetje tevreden heb gesteld en nogmaals sorry voor mijn slechte up to date houding naar jullie toe .. Oh ja nog een leuk weetje sommige woorden kan ik al niet meer in het Nederlands zeggen.
Lieve allemaal, dikke smak vanuit de Filippijnen & tot snel xoxo
En nogmaals super bedankt voor de donaties!